અમેરિકન વૈજ્ઞાનિકોનો દાવો છે કે, તેઓ વિશ્વની સૌથી મજબૂત ચાંદી (સિલ્વર) બનાવવામાં સફળ થયા છે. આ ચાંદી મજબૂતીની દ્રષ્ટિએ વિશ્વ રેકૉર્ડ બનાવી ચૂકેલી વસ્તુઓ કરતા પણ 42 ગણી વધુ મજબૂત છે. ‘નેચર મટિરીયલ્સ’ જર્નલમાં પ્રકાશિત થયેલા અભ્યાસ મુજબ, વૈજ્ઞાનિકોની આ સફળતા ઔદ્યોગિક અને વ્યાપારિક ક્ષેત્રોમાં પરંપરાગત રીતે વપરાતી સામગ્રીનો ઉપયોગ બંધ કરાવી શકે છે. બીજા શબ્દોમાં કહીએ તો, આ નવી ચાંદીમાં એવી ક્ષમતા છે કે તે અત્યાર સુધી ઉપયોગમાં લેવામાં આવતી ચાંદીનું સ્થાન સરળતાથી લઈ શકે છે.
આ ચાંદીની ખાસ વાત એ છે કે તેમાં વિદ્યુત પ્રવાહ પણ સરળતાથી પસાર થતો રહે છે. અમેરિકાની વરમૉટ યુનિવર્સિટીના પ્રોફેસર ફેમેરિક સૉન્સોઝે કહ્યું કે, અમે નેનૉસ્કેલ પર કામ કરીને એક મિકેનિઝમ શોધી કાઢ્યું છે, જેની મદદથી અમે એવી ધાતુઓ બનાવી શકીએ છીએ, જે અત્યાર સુધીમાં બનાવવામાં આવેલી કોઈપણ ચીજ કરતાં વધુ મજબૂત હોઈ શકે છે.
ફેમેરિક સૉન્સોઝે વધુમાં જણાવ્યું કે, દરેક ધાતુમાં કોઈને કોઈ ખામી હોય છે અને ઘણીવાર આ ખામી જ તેના અનિચ્છનીય ગુણધર્મોને પણ દર્શાવે છે. કોઈ પણ સામગ્રી તૈયાર કરવા માટે વૈજ્ઞાનિકો વિવિધ પ્રકારની ધાતુઓનું મિશ્રણ કરે છે, જેથી તેની મજબૂતી જાળવી શકાય. પરંતુ આ પ્રક્રિયામાં એક સમસ્યા એ છે કે બનાવવામાં આવેલી સામગ્રી તો મજબૂત બને છે, પરંતુ તેમાં વીજળીનો પ્રવાહ પસાર થતો નથી.
આ સંશોધન માટે વૈજ્ઞાનિકોએ મટિરિયલ એન્જિનિયરિંગના મૂળભૂત સિદ્ધાંતનો ઉપયોગ કર્યો હતો, જે પ્રમાણે કોઈ સામગ્રીના ક્રિસ્ટલો (સ્ફટિકો)ને નાના કરીએ ત્યારે તે મજબૂત બને છે. વૈજ્ઞાનિકો આ સંબંધને હૉલ-પેચ કહે છે. છેલ્લાં 70 વર્ષોથી વૈજ્ઞાનિકો અને એન્જિનિયરો આ સિદ્ધાંતના આધારે જ મજબૂત ધાતુઓ અને સિરામિક્સ તૈયાર કરી રહ્યા છે.
અમેરિકાના લૉરેન્સ લિવરમોર ખાતેની નેશનલ લેબોરેટરીના મુખ્ય વૈજ્ઞાનિક અને અધ્યયનના સહ-લેખક મૉરિસ વાંગે કહ્યું હતું કે, એવી સામગ્રી બનાવવી ખુબ પડકારજનક કામ હતું, જે મજબૂત અને નરમ હોવાની સાથે સાથે વિદ્યુત ધારાના પ્રવાહને પણ સહન કરી શકે. તેમણે કહ્યું કે, ચાંદીમાં તાંબાને થોડી માત્રામાં ભેળવીને સંશોધકોએ શોધી કાઢ્યું કે તેની અંદર બે પ્રકારની ખામી તેની આંતરિક રચનાને ખુબ જ મજબૂત બનાવે છે. આ કારણે જ તાંબાની અશુદ્ધિઓ તેના ખામીઓ પ્રત્યે સીધી આકર્ષાય છે. સરળ શબ્દોમાં કહીએ તો, સંશોધનકારોએ ચાંદીની ખામીને દૂર કરવા માટે તાંબાની અશુદ્ધિઓનો ઉપયોગ કર્યો હતો.