- વિશ્વનો સૌથી લાંબો લાંબો માર્ગ 30,000 કિલોમીટર
- ગિનિસ બુક ઓફ વર્લ્ડ રેકોર્ડમાં નોંધાયું છે નામ
- પાન-અમેરિકન હાઇવે ઉતર થી દક્ષીણ અમેરિકાને જોડે છે
વિશ્વનો સૌથી લાંબો પાન-અમેરિકન હાઇવે ઘણા વિસ્તારોમાંથી પસાર થાય છે. તેનું નામ ગિનિસ બુક ઓફ વર્લ્ડ રેકોર્ડમાં પણ નોંધાયું છે. એવો કોઈ વિસ્તાર નથી કે જ્યાંથી આ હાઇવે પસાર ન થાય. ગાઢ જંગલથી રણ અને બરફીલા વિસ્તારોથી લઈને સૂકા હવામાન સુધી બધું જ તેના માર્ગમાં આવે છે. તે ઉત્તર અમેરિકાથી દક્ષિણ અમેરિકા સુધીના લગભગ 30 હજાર કિલોમીટરના અંતરને આવરી લેતા રસ્તાઓનું નેટવર્ક છે. તેને પૃથ્વી પરનો સૌથી લાંબો રસ્તો કહેવામાં આવે છે. તેના પર ચાલવું સહેલું નથી. એવી ઘણી વસ્તુઓ છે જે તેને બાકીના હાઇવેથી અલગ બનાવે છે. ચાલો તમને જણાવીએ દુનિયાના આ સૌથી લાંબા હાઇવે (પાન-અમેરિકન હાઇવે) વિશે, જેની ઘણી બાબતો તમને આશ્ચર્યચકિત કરી દેશે.
ઘણા દેશ અને શહેરમાંથી પસાર થાય છે
પાન-અમેરિકન હાઇવે ઘણા શહેરો અને દેશોમાંથી પસાર થાય છે. તે ઉત્તર અમેરિકાના મેક્સિકો, ગ્વાટેમાલા, અલ સાલ્વાડોર, હોન્ડુરાસ, નિકારાગુઆ, કોસ્ટા રિકા અને પનામામાંથી પસાર થાય છે. તે કોલંબિયા, ઇક્વાડોર, પેરુ, ચિલી અને આર્જેન્ટિના થઈને દક્ષિણ અમેરિકા જાય છે. આ રોડ કુલ 14 દેશમાંથી પસાર થાય છે.
કોઇપણ પરીસ્થીતી ઉદ્દભવી શકે
પાન-અમેરિકન હાઇવે પર વાહન ચલાવવું બિલકુલ સરળ નથી. કારણ એ છે કે તે જુદી જુદી પરિસ્થિતિઓ અને પ્રદેશોમાંથી પસાર થાય છે. ક્યાંક રણ છે તો ક્યાંક ગાઢ જંગલ છે. આવી સ્થિતિમાં આ બદલાતા સંજોગોમાં આ હાઇવે પર વાહન ચલાવવું મુશ્કેલ છે. ઘણા વિસ્તારોમાં વાહન ચલાવવું ક્યારેક જોખમી પણ બની જાય છે.
30,000 કિલોમીટર લંબાઈ
પાન-અમેરિકન હાઇવેની લંબાઇ આશરે 30 હજાર કિલોમીટર છે. તે એટલો લાંબો સમય છે કે લોકોને તેનું અંતર કાપવામાં ઘણા મહિનાઓ લાગે છે. દરેક વ્યક્તિ આ હાઇવે પર મુસાફરી કરવા માંગે છે. દર વર્ષે મોટી સંખ્યામાં લોકો આ હાઇવે પર મુસાફરી કરવા માટે આવે છે. આ માટે તેઓ ઘણા મહિનાઓ સુધીની તૈયારી કરે છે. ઘણા લોકો એવા છે જે આ હાઇવે પર બાઇકથી મુસાફરી કરવાનું પસંદ કરે છે.
રોડ પર જતા પહેલા પૂર્વ તૈયારી કરવી પડે છે
આ પાન-અમેરિકન હાઇવે પર જતા પહેલા સારી રીતે તૈયારી કરવી જરૂરી છે. આ હાઇવે પર કાર કે બાઇકના કોઈ પ્રોબ્લેમ થાય તો મુશ્કેલી પડી શકે છે. આ હાઇવે એટલો લાંબો છે કે તમારા સુધી મદદ પહોંચવામાં સમય લાગી શકે છે. આવી સ્થિતિમાં, તમારી કાર અથવા બાઇકમાં તમામ પ્રકારના સાધનો હોવા જોઈએ જેથી જો કારને પંચર અથવા નુકસાન થયું હોય તો તમે તેને ઠીક કરી શકો.
અનેક તબક્કે કામ પૂરું થયું
અગાઉ ઉત્તર, મધ્ય અને દક્ષિણ અમેરિકાના રાજ્યોને જોડતો કોઈ ધોરીમાર્ગ નહોતો. આવી સ્થિતિમાં આ હાઇવે બનાવવાની માંગ ઉઠી હતી. આ પછી, યુનાઇટેડ સ્ટેટ્સે તેને બનાવવાનું શરૂ કર્યું. આ હાઇવે બનાવવા માટે ઇજનેરોને મોટા પાયે કામે લગાડવામાં આવ્યા હતા. તે અનેક તબક્કામાં બનાવવામાં આવ્યું હતું. પ્રથમ તબક્કામાં ટેક્સાસના લારેડોથી મેક્સિકો સિટી સુધી તેનું નિર્માણ કરવામાં આવ્યું હતું. બીજા તબક્કામાં તેને પનામા સિટીમાં ઉમેરવામાં આવ્યું હતું.
લોકો એડવેન્ચર ટ્રીપ કરવા આવે છે
અગાઉ મધ્ય અમેરિકાના મોટા ભાગના દેશોમાં સડકો નહોતી અને વેપાર ખૂબ જ ઓછો હતો. કોસ્ટા રિકા અને પનામા વચ્ચે કોઈ રસ્તો નહોતો. આ પછી આ હાઈવે બનાવવામાં આવ્યો હતો. જોકે, ત્રીજો તબક્કો હજુ પૂર્ણ થવાનો બાકી છે. આ હાઇવે પર મુસાફરી કરવી ખૂબ જ રોમાંચક છે. આવામાં ડ્રાઈવરે તમામ પ્રકારની પરિસ્થિતિઓમાંથી પસાર થવું પડે છે. આ રસ્તો જંગલો, પર્વતો, રણ અને હિમનદીઓ વગેરેમાંથી પસાર થાય છે. આવી સ્થિતિમાં, આ હાઇવે પર વાહન ચલાવતા લોકો ખૂબ જ નિષ્ણાત હોવા જોઈએ.
અમેરિકાના એક છેડેથી બીજા છેડા સુધીના હાઈવે
પાડોશી દેશો સાથે સંબંધો મજબૂત કરવાની યોજના બનાવવામાં આવી હતી. 1889માં યુનાઇટેડ સ્ટેટ્સે પ્રથમ પાન-અમેરિકન કોન્ફરન્સમાં તેને રેલરોડ તરીકે રજૂ કર્યો હતો. જોકે, તે સમયે કશું જ નક્કી થઈ શક્યું ન હતું. આ પછી, 1923 માં ચિલીમાં યોજાયેલી અમેરિકન સ્ટેટ્સની 5મી આંતરરાષ્ટ્રીય પરિષદમાં આ વિચાર ફરીથી ઉભરી આવ્યો. આ સમય દરમિયાન પાન-અમેરિકન હાઇવેની કલ્પના એક જ માર્ગ તરીકે કરવામાં આવી હતી. આ પછી પણ, 1928માં ક્યુબામાં છઠ્ઠી પરિષદ સુધી તેને મંજૂરી આપવામાં આવી ન હતી. પ્રથમ પાન-અમેરિકન હાઇવે કોન્ફરન્સ 5 ઓક્ટોબર 1925ના રોજ બ્યુનોસ આયર્સમાં બોલાવવામાં આવી હતી. તેમાં આ પ્લાન રજૂ કરવામાં આવ્યો હતો. 1950માં મેક્સિકોમાં હાઇવેનો પ્રથમ તબક્કો પૂર્ણ થયો હતો. મેક્સિકો આ પ્રસ્તાવનો અમલ કરનારો પ્રથમ દેશ બન્યો હતો.
