ગુજરાત / ઘર છોડ્યા પછી પરત ફરી મહિલાઓ

રાજ્યમાં ૩૩ જીલ્લા પૈકી સૌથી વધુ અમદાવાદ જીલ્લામાં ગુમ થયેલી મહિલાઓની સંખ્યા વધારે છે. અમદાવાદમાં ૨૦૯૮ મહિલાઓ ગુમ થઇ છે. બીજા નંબર પર ડાયમંડ સીટી સુરત છે ત્યાં ૨૬૨૬ મહિલા લાપતા હતી. જ્યારે રાજકોટ જીલ્લામાં ૧૧૭૭, મહેસાણા જીલ્લામાં ૮૭૩, વડોદરા જીલ્લામાં ૮૫૮, અને ગાંધીનગર જીલ્લામાં ૬૩૦ મહિલો ગુમ થઇ છે.

આદિવાસી જીલ્લામાં આ સંખ્યા ઘણી અલ્પ છે. ડાંગ જીલ્લામાં ૧૦, નમર્દામાં ૧૬, તાપીમાં ૩૦, છોટાઉદેપુરમાં ૪૨ અને દાહોદમાં ૫૪ મહિલાઓ નોધાઇ છે. આ તો વાત થઇ ગુમ થયેલી મહિલાઓની પરંતુ આ મહિલાઓમાંથી ૧૦૭૨૦ મહિલાઓ પરત ફરી છે. 

પોલીસ સુત્રો પાસેથી મળતી માહિતી પ્રમાણે જે મહિલો ગુમ થઇ હતી. તેમાંથી મોટાભાગની મહિલાઓ ૧૮થી ૨૫ વર્ષની વય મર્યાદાની છે. ઘર છોડી જવા પાછળનું કારણ પ્રેમ પ્રકરણ હોય છે. આ ઉપરાંત ઘર કંકાશ, આર્થિક સંકળામણ અને માનસિક ત્રાસ પણ જવાબદાર કારણોમાંનું એક છે. પોલીસ વિભાગે પોતાના તરફથી બેસ્ટ પ્રયત્ન કરી મહિલાઓને પરત લાવવામાં ૮૭ ટકા જેટલી મહત્વની કામગીરી નોધાવી છે.

દેખાવે સુંદર એક ૫૦થી ૫૫ વર્ષની મહિલા એક દિવસે ફરતા ફરતા કલોલ શહેરની એક સોસાયટીમાં પહોંચે છે. ત્યાં રહેતા ભાનુબહેનના ઘરનો દરવાજા ખટખટાવે છે. ભાનુબહેન દરવાજા ખોલતા જ મહિલાનું નામ અને કયાંથી આવ્યા છોનું કારણ પુછે છે. લોકો ભેગા થઇ જાય છે. મહિલાને બેસાડે છે, ખાવાનું આપે છે, ત્યારે કોઇને ખબર પડે છે કે આ મહિલા તમિલભાષા બોલે છે અને તે પણ નાના બાળક જેવુ કારણ કે મહિલાની ઉંમર તો થઇ ગઇ હતી પરંતુ તેની માનસીક સ્થીતી નાના બાળક જેવી જ હતી. 

ભાનુબેને તેમને પોતાની પાસે જ રાખ્યાને તે બધાના તાઇ બની ગયા છે. આ એક સત્યઘટના છે તાઇ વર્ષો સુધી ભાનુબહેનની સાથે રહ્યા અને છેલ્લા શ્વાસ છોડ્યા. લગભગ ૨૦ વર્ષ જેટલો સમય થઇ ગયો હશે પરંતુ તાઇએ ક્યારેય પોતાની સાચી ઓળખ નહોતી આપી અને ક્યારેય તેમને શોધતુ કોઇ આવ્યુ નહોતુ. આ એવી કડવી હકીકત છે જે દર્શાવે છે કે મહિલાઓને ભલે સહનશક્તિની મૂર્તિ કહેવાતી હોય પરંતુ આખરે તે પણ એક મનુષ્ય જ છે.