ભારતની આ જગ્યા પર માત્ર 10 રૂપિયાના સ્ટેમ્પ પર વેચાય છે મહિલાઓ લગાવવામાં આવે છે હરાજી

મહિલાઓની શિક્ષા અથવા તો તેમની કામ કરવાની ક્ષમતા પર મહિલા સશક્તિકરણ નિર્ભર નથી કરતું પરંતુ સરખાં અધિકારો પર આધારિત હોય છે. આજ માટે મહિલાઓ અને પુરુષોને સમાજમાં એકસરખા અધિકાર અને સન્માન પણ મળવું જોઇએ. પરંતુ આજે અમે તમને જણાવીશું મધ્ય પ્રદેશના એક એવા ક્ષેત્ર વિશે જણાવવા જઇ રહ્યા છીએ જ્યાં ધનિક વ્યકિત મહિલાઓને ભાડાં પર લઇ જાય છે તેઓ માત્ર કેટલાક હજાર રૂપિયામાં મહિલાઓને મહિના અથવા તો વર્ષો માટે ભાડાં પર લઇ જાય છે.

જ્યાં એકતરફ લોકો પોતાની દિકરીને ભણાવે છે જેથી તે ભવિષ્યમાં પોતાની રીતે સ્વતંત્ર જીવી શકે. દેશમાં કેટલીક મહિલાઓ એવી છે કે જે પુરુષની સહાયતા વગર જ પોતાના પરિવારનું ગુજરાન ચલાવે છે ત્યારે મધ્ય પ્રદેશના શિવપુરી જિલ્લામાં કેટલીક મહિલાઓ એવી છે જેને વેચવામાં આવે છે. આ ગામ ઉત્તર-પ્રશ્ચિમ મધ્ય પ્રદેશના ગ્વાલિયર ડિવીઝનમાં સ્થાપિત છે.

આ એક રિવાજ છે જેણે ઘડીચા પ્રથા કહેવામાં આવે છે જેના અનુસાર કોઇ ધનિક વ્યકિત જેના લગ્ન નથી થતાં તેઓ મહિલાઓને પોતાની પત્ની તરીકે ભાડાં પર લઇ જાય છે. આમ તો તેઓ કેટલાક મહિનાઓ અથવા તો વર્ષો માટે ભાડાં પર લઇ જાય છે. આ માટે માત્ર તેમણે હજારો રૂપિયા જ ખર્ચવાની જરૂર પડે છે. જોકે રિવાજ અનુસાર ભાડાં પર લઇ જવામાં આવેલી મહિલાઓની સાથે લગ્ન કરવાનું શામેલ નથી.

આ રીતે ભાડાં પર મહિલાઓને લઇ જવા માટે તે વ્યકિતએ 10 રૂપિયાના સ્ટેમ્પ પેપર પર સાઇન કરવાની હોય છે. જ્યારે આ કોન્ટ્રાક્ટની અવધિ પૂરી થઇ જાય તો તે વ્યકિતની પાસે 2 વિકલ્પ હોય છે. એક તો તેવો કોન્ટ્રાક્ટને ફરી રિન્યૂ કરાવી લે અથવા તો તે મહિલાને પરત તેમના ઘરે મૂકી જવી.

મધ્ય પ્રદેશ જ એક રાજ્ય નથી જ્યાં મહિલાઓને ધનિક વ્યકિતને વેચવામાં આવે પરંતુ દેશના અન્ય રાજ્યોમાં પણ  આ પરંપરા છે. ગરીબ પરિવારોની યુવતીઓનો આ ધંધો સ્થાયી અને અસ્થાયી બંને પ્રકારથી થાય છે આ માટે મહિલાઓ માટે બજાર ભરવામાં આવે છે જે પછી પુરુષો પોતાની પસંદગીની મહિલાઓની બોલી લગાવે છે. સામાન્ય રીતે આ કોન્ટ્રાક્ટ 6 મહિના અથવા તો કેટલાક વર્ષો સુધીનો હોય છે. ઘણી વખત મહિલા ખરીદી કરનાર પુરુષ સાથે રહેવાનો ઇન્કાર કરે છે ત્યારે તેના પિતા કે પતિને જેટલા પણ રૂપિયા લીધા હોય છે તે પરત કરવા પડે છે. 

આ પ્રથા પાછળનું મુખ્ય કારણ મહિલાઓની સંખ્યા છે. જ્યાં પ્રતિ હજાર પુરુષોની સરખામણીએ માત્ર 852 મહિલાઓ છે. આજ કારણથી બિહાર ઝારખંડ છત્તીસગઢ અને ઓડિશા જેવા ગરીબ રાજ્યોથી મહિલાઓને ઘડીચામાં વેચવામાં આવે છે. આ ચલણ સામાન્ય વર્ગથી લઇને તમામ જાતિઓમાં અપનાવવામાં આવે છે જેની સજા બાળકોને ભોગવવી પડે છે. 

અનુબંધ પતિ (જે વ્યકિત ખરીદી કરે છે) થી મહિલાને જે બાળક થાય છે તેને આ કોન્ટ્રાક્ટમાં વધારે કિંમત ચૂકવવી પડે છે. જ્યાં સુધી મહિલા તે પુરુષ સાથે રહે છે ત્યાં સુધી બધુ ઠીક રહે છે પરંતુ જ્યારે આ કોન્ટ્રાક્ટ ખત્મ થાય ત્યારે બાળકના માતા-પિતા અલગ થઇ જાય છે. જે પછી ક્યાં તો બાળકને માતા રાખે છે અથવા તો નાના-નાની સાથે રહેવું પડે છે કેમકે તેમની માતા કોન્ટ્રાક્ટ પૂરો થયા પછી કોઇ બીજા વ્યકિત પાસે જતી રહી છે જોકે અનુબંધિત પતિથી મહિલાને જે બાળકો મળે છે તેની સંપત્તિનો ભાગ પણ મળ છે.