ભારત ગામડાનો દેશ છે અને ખરું ભારત એના ગામડામાં વસે છે. એવું ગાઈ વગાડીને કહેવામાં આવે છે. પરંતુ આઝાદીના આટલાં વરસો બાદ પણ આ ખરું ભારત કઈ રીતે વસે છે એનો ખરો ખ્યાલ કદાચ સરકારનેય નથી. જો હોત તો ગળતેશ્વર તાલુકાના આ અંતરિયાળ એવાં ગંગાના મુવાડા ગામમાં કાળઝાળ ઉનાળે હેન્ડપંપ સૂકા ભટ્ટ ના હોત અને ના હોત ગ્રામજનોની પાણી માટેની રઝળપાટ.
ખેડા જિલ્લાના ગળતેશ્વર તાલુકાના ગંગાના મુવાડા ગામની સ્થિતિમાં આઝાદીના આટલા વર્ષો બાદ પણ કોઈ ફેર પડયો નથી. આઝાદીના આટલાં વર્ષો બાદ પણ આ ગામમાં પીવાના પાણી વીજળી પાકા રસ્તા કે પાકા મકાનની કોઈ સુવિધા ઊભી થઈ નથી. વર્ષો પહેલા બનાવેલી સ્કૂલ એ જ હાલતમાં છે. એટલું જ નહીં ગૂગલ મેપમાં પણ ક્યાંય મોવાડાનું નામ મળતું નથી. મોયરાના મુવાડાની 1500ની વસતી વચ્ચે માત્ર પાંચ હેન્ડપંપ બનાવવામાં આવ્યા છે પરંતુ તેમાંથી હાલ માત્ર 2 હેન્ડપંપમાં જ પાણી છે.
ગ્રામજનોને લગ્ન કે સામાજિક પ્રસંગોએ પાણી વેચાતું મગાવવું પડે છે. મત્સ્યદ્યોગના અધિકારીઓ દ્વારા લોકોને પડયા પર પાટું મારવામાં આવી છે. પશુઓને પીવડાવવાના પાણી માટેના તળાવને મત્સ્યોદ્યોગ માટે ફાળવી દેવાયું છે. લોકોને આ તળાવ માંથી કે ઢોરને પીવા માટે પ્રતિબંધ છે. જેના કારણે ઢોરઢાંકર તરસ્યા રહેવા મજબૂર બન્યા છે પાણી ટાંકીઓ ચકલીઓ અને હેન્ડપંપ કાળઝાળ ઉનાળે જ શોભાના ગાંઠિયા બન્યા છે.
પીવાના પાણી માટે ગામના નાના છોકરા-છોકરીને ભણવાનું એક તરફ મૂકીને ઢોર-ઢાંકર માટે અને પીવાનુ પાણી દૂર થી લાવવુ પડે છે. ગળતેશ્વર તાલુકાથી અંતરિયાળ વિસ્તારમાં આવેલા ગંગાના મુવાડા ગામમાં આઝાદી બાદ પ્રાથમિક શાળા બની પરંતુ ત્યારબાદ કોઈ વિકાસનામે નોંધપાત્ર કામ થયું નથી. મોરયાના મુવાડાને ગ્રામપંચાયતનો દરજ્જો મળ્યો હોવા છતાં વિકાસથી વિખૂટું પાડી દેવામાં આવ્યુ છે.
ગામમાં પીવાના પાણીના ઉકેલ માટે સરકાર કે તંત્ર દ્વારા કોઈ તસ્દી લેવામાં આવી નથી. હાલ પણ ગામના એક પણ ઘરમાં શૌચાલય નથી. ગામના મોટાભાગના ઘર કાચા છે. પ્રધાનમંત્રી આવાસ કે નિર્મળ ભારત અભિયાન આ ગામ સુધી પહોંચ્યુ નથી. ગતિશીલ ગુજરાતના આ ગામમાં સ્ટ્રીટલાઈટ વીજળી અને બસ એ હજુ પણ સ્વપ્ન સમાન છે.
ઉલ્લેખનીય છે કે સાચું ભારત એના ગામડાંમાં વસે છે એ વાત ઢોલ પીટીને કહેવામાં આવે છે. પરંતુ આ સાચુ ભારત રોજ કેવી સમસ્યાઓનો સામનો કરી રહ્યુ છે. તે કોઈને નજરે ચડતું નથી કે જોવાની તસદી લેવાતી નથી. આવા ગામડાનો વિકાસ થાય પછી જ ખોંખારો ખાઈને ભારતમાતાની જય બોલી શકાય.