YOUTHOLOGIC / કેનેડા કોલિંગ: વિદેશ જતાં જ પ્રેમી ભૂલી ગયો, પછી છોકરીએ જે કર્યું તે વાંચીને સલામ કરશો

- મયૂર સોલંકી 

અમારું પેલ્લેથી નક્કી જ હતું. સચિનનું એન્જીનીયરીંગ કરીને અબ્રોડ સેટલ થવાનું ડ્રિમ હતું. અને એકવાર પ્રેમમાં પડ્યા પછી તો આપણા પ્રેમીના સપના પણ આપણાં સપના જ કહેવાય ને! ધીમે ધીમે મારુ સપનું પણ એ જ બની ગયું. ગમે તેમ કરીને સચિનની સાથે રહેવું એ મારું સપનું હતું. ફિલ્મી ડાયલોગ્સ નથી મારતી, પણ મારી દુનિયા સચિનની આસપાસ જ વીંટળાઈ ગયેલી. એટલે સુધી કે સચિન જ મારી દુનિયા હતો અને મને એના સિવાય કંઈ દેખાતું જ ન્હોતું એમ કહું ને તો પણ ચાલે! બટ યેસ આઈ વોઝ બ્લાઇન્ડ. કમ્પ્લીટલી. આઈ વોઝ ઇન લવ!

હું અને ઉન્નતી કેફેમાં બેઠા બેઠા ચા પી રહ્યા હતા. ઉન્નતિ મને પોતાની સ્ટોરી કહી રહી હતી. એ થોડું ઝડપથી બોલતી હતી પણ એની બોલવાની સ્ટાઇલ એટલી સરસ હતી અને એમાં એટલી સ્વીટનેસ હતી ને કે એ જે બોલે એ બધું ઘીનાં શિરાની જેમ ઉતરી જાય. એના જેટલી સ્માર્ટ, સમજદાર અને કોન્ફિડન્ટ છોકરી ક્યારેય જોઈ ન્હોતી. સચિન એના બોયફ્રેન્ડનું નામ હતું. ઓહ સોરી! એક્સ બોયફ્રેન્ડ.

સચિન અને ઉન્નતિ સ્કૂલ ટાઈમમાં પ્રેમમાં પડેલા. બંને એક જ સાયન્સ સ્કૂલમાં ભણતાં હતા. સચિન મેથ્સ ગ્રુપમાં અને ઉન્નતિ બાયોગ્રૂપમાં. સચિન એક બ્રીલિયન્ટ સ્ટુડન્ટ હોવાની સાથે દેખાવડો પણ હતો એટલે ઉન્નતીને એ ઓલરેડી ગમતો જ હતો અને ઉન્નતી પણ સ્કૂલની સૌથી બ્યુટીફૂલ છોકરી હતી. બાકીનું કામ એમની ઉંમરે પૂરું કર્યું. હોર્મોન્સે પોતાની અસર દેખાડી અને બંને પ્રેમમાં પડી ગયા. સચિને પ્રપોઝ કર્યું અને ઉન્નતીએ બિલકુલ અચકાયા વિના હા પાડી દીધી.

ચા નો સિપ મારીને ઉન્નતીએ ફરી શરૂ કર્યું, સાચું કહું તો એ દિવસ પછી મેં કદી મારા વિશે વિચાર્યું જ નથી. મને MBBS માં એડમિશન ન મળ્યું તો મેં ફિઝીયોથેરાપી કર્યું. મને ગમતું હતું એટલે નહીં પણ એટલા માટે કે અમારે અબ્રોડ સેટલ થવાનું હતું અને મને મારી અહીંની ડિગ્રીની વેલીડિટી અને બેનિફિટ ત્યાં પણ મળી શકે. અમારું રિલેશનશિપ સાત વર્ષ ચાલ્યું. અમારા ઘરે પણ અમે કહી દીધેલું અને ફોર્ચ્યુનેટલી એમણે પણ વાંધો ન્હોતો ઉઠાવ્યો.

અબ્રોડ સેટલ થવું એ સચિનનું અને પછી મારું પણ ડ્રિમ બની ગયેલું અને મેં કોલેજ ટાઇમથી IELTS ના કોર્સ વગેરે કરીને એ બધા પર ફોક્સ કરવાનું શરૂ કરી દીધેલું. કોલેજમાં પણ અમારું રિલેશનશિપ મસ્ત ચાલ્યું. એ મને જ્યારે મળતો ત્યારે બસ કેનેડા અને યુએસની જ વાતો કર્યા કરતો. ત્યાં તો આવી સીસ્ટમ હોય. ત્યાં તો ફલાણું હોય ત્યાં તો ઢીકણું હોય એ જ બધી વાતો. મને એનામાં જ એટલો ઇન્ટરેસ્ટ હતો કે એની વાતો પણ ઇન્ટરેસ્ટિંગ લાગતી. એ મને ત્યાંની જીણી જીણી વાતો કહેતો અને હું પણ એને જ મારું ફ્યુચર સમજીને ધીમે ધીમે બધું શીખવા સમજવા લાગેલી.

બસ પછી તો એક દિવસ સચિનનું એન્જીનીયરીંગ પૂરું થયું અને એ ઉડી ગયો. સચિન સ્ટુડન્ટ વિઝા પર ગયેલો અને હાયર સ્ટડીઝ પતાવીને એને સરસ જોબ મળી શકે એવું હતું. એ ત્યાં સેટ થઈ જાય પછી બે વર્ષમાં મેરેજ કરીને મારે પણ જવાનું હતું.

સચિનના ગયા પછી શરૂઆતમાં તો અમારે ખૂબ બધું મેનેજ કરવું પડ્યું. અમારે એકબીજાના ટાઇમ અને સ્લીપ શેડ્યુલ બધું મેનેજ કરવું પડતું. હું એની ઊંઘ ન બગડે અને એનું ભણવાનું બરાબર થાય એનું ધ્યાન રાખતી.

ધીમે ધીમે સચિન ખૂબ બીઝી રહેવા લાગ્યો. ફોન કે વીડિયો કોલ પર સરખી વાત પણ ન થાય, એ જલ્દી જલ્દી વાત પતાવવાની અને ફોન કટ કરવાની ઉતાવળમાં જ હોય. મને લાગતું કે એ બીઝી રહેતો હશે. અમુક દિવસે તો હું ખૂબ ઉદાસ હોઉં કે મારો મૂડ એકદમ ખરાબ હોય તો પણ હું એને એ વિશે કશું ન કહું. એને ઓલરેડી એકલું લાગતું હશે કે બીજા ટેન્શન હશે એમ સમજીને હું એમાં વધારો કરવા ન્હોતી માગતી. અમારી વચ્ચે ફીઝીકલ ડિસ્ટન્સની સાથે ઈમોશનલ ડિસ્ટન્સ પણ વધવા લાગ્યું.

ધીમે ધીમે મને સમજાવા લાગ્યું કે હવે એને પહેલા જેવી ફિલિંગ નથી રહી. ઘણા પ્રશ્નો હતા મને. પણ પહેલાંની જેમ સામે બેસીને સોલ્વ કરવું શક્ય ન્હોતું. અને વાત તો હવે અમારા વચ્ચે ક્યાં થતી જ હતી. ક્યારેક વાત થઇ પણ જાય તો મારા સાથે એનું બીહેવીયર એકદમ ચેન્જ થઈ ગયેલું. કદાચ હવે હું એને ગામડિયણ કે અભણ હોઉં એવું લાગતું હતું. એ મને બધી વાતમાં ઉતારી પાડતો. તને શું ખબર પડે, તું બસ એટલામાં જ રહીશ. એવું ન્હોતું કે હું એના પરસ્પેકટિવથી વિચારવાનો પ્રયત્ન જ ન્હોતી કરતી. પણ ખબર નહીં ક્યાં કમી રહી જતી હતી. ખબર નહીં એને કોઈ બીજું મળી ગયું હતું કે હું હવે એને ગમતી ન્હોતી. કે પછી આ બધું બસ અમારી વચ્ચેના ડિસ્ટન્સના કારણે જ થઈ રહ્યું હતું. પણ અમારા વચ્ચે પહેલા જેવું કશું જ રહ્યું ન્હોતું.

બસ પછી એક વાર એ દિવસ આવી જ ગયો જ્યારે સચિને કહી દીધું. 'હવે હું કંટાળી ગયો છું. હું તને ટાઇમ આપી શકું એમ નથી. તને જે જોઈએ છે એ કંઈ જ આપી શકું એમ નથી. મારે અહીં પણ નવા ફ્રેન્ડ્સ છે મારે એમને પણ ટાઇમ આપવો પડે અને ત્યારે તારી સાથે વાત ન કરી શકું. અને તું એ નહીં સમજી શકે કે અહીં બધા કેટલા કુલ છે. મારાં ઘરે જે છોકરીઓ હોય છે એ મારી કોલેજ ફ્રેન્ડ્સ જ છે પણ તું તો મારા પર ડાઉટ જ કરીશ. એ ઇન્ડિયન મેન્ટાલિટી જ મને નથી ગમતી. . સોરી બટ ઇટ્સ નોટ વર્કિંગ એનીમોર.'

મારે એને કહેવું હતું કે મારે તારા સિવાય કંઈ જ નથી જોઈતું સચિન. હું દરેક વાતે કોમ્પ્રોમાઇઝ કરવા તૈયાર હતી. પણ મારામાં સામે કંઈ જ બોલવાની હિંમત રહી ન્હોતી. ગળે એવો ડૂમો ભરાયો હતો કે રડવા સિવાય હું કંઈ જ કરી શકી નહીં. સચિનને એ પણ નાટક લાગ્યું અને એણે ફોન કટ કરી દીધો. મેં ફરી ફોન કરવાની ટ્રાય કરી તો એણે મને બ્લોક કરી દીધી. પછી એની લાઈફમાંથી પણ હું બ્લોક થઈ ગઈ.

મને હજુ પણ એવું લાગે છે અમે ફરી વાત કરીને ડીફરન્સિસ સોલ્વ કરી શક્યા હોત. હું ત્યાનું કલ્ચર સમજવા માટે, એના નવા ફ્રેન્ડસને મળવા માટે, એમની સાથે હળવામળવા માટે તૈયાર હતી. પણ સચિનને જ એવું ન્હોતું કરવું. એને અમારા રિલેશનશિપ માટે અને એના પોતાના રૂટ્સ માટે શરમ આવતી હતી. એને એવું લાગતું હતું કે હું એમના જેટલી કુલ નથી.

ખેર, એનું તો માઈન્ડ ચેન્જ થઈ ગયું પણ મારી તો જિંદગી જ ચેન્જ થઈ ગઈ ને! મને એવું લાગતું હતું કે મારી પાસે કંઇ જ બચ્યું નથી. હું શૂન્ય પર ઉભી રહી ગઈ હતી. મેં કેટલા બધા દિવસ એક રૂમમાં બંધ રહીને કાઢ્યા હશે એ મને જ ખબર નથી. સચિન સીવાય હું કોઈ સાથે બધું શેર કરતી હોઉં એટલા ક્લોઝ ફ્રેન્ડ્સ પણ નહોતા. મારી પાસે ફ્યુચર ન્હોતું, કરિયર ન્હોતું, પેશન ન્હોતું અને લવ? હવે એ પણ ન્હોતો. મેં કદી સપને પણ વિચાર્યું ન્હોતું કે આવું થશે તો હું શું કરીશ. મારો આત્મવિશ્વાસ પણ શૂન્ય થઈ ગયેલો. મારી સામે કોઈ જ રસ્તો ન્હોતો. જાણે હું ડેડ એન્ડ પર હોઉં.

પ્રેમમાં આપણે કેટલા બ્લાઈન્ડ થઈ જઈએ નહીં! આપણે એક વ્યક્તિને એટલું બધું મહત્વ આપવા લાગીએ કે આપણે આપણને જ ભૂલી જઈએ. સેલ્ફ અને સેલ્ફ રિસ્પેક્ટ ભૂલીને એના માટે કંઈ પણ કરવા તૈયાર થઈ જઈએ. અને આખરે જો એ વ્યક્તિ જ જતું રહે તો એવું લાગે કે આપણે જાણે જાતને જ ગુમાવી દીધી.

જિંદગીની ઓનરશીપ 

સચિન અને મેં એકસાથે જીવવાનું નક્કી કર્યું હતું. પણ એ મને અડધે રસ્તે છોડીને કેનેડા જતો રહ્યો પછી હું ભૂલી પડી હોઉં કે ખોવાઈ ગઈ હોવ એવું લાગતુ હતું. મને એના પર એટલો ટ્રસ્ટ હતો અને હું એની પાછળ એટલી મુગ્ધ થઈ ગયેલી કે મેં તો એ રસ્તો જોવાની પણ દરકાર ન કરી. અરે મને તો એ પણ ખબર ન્હોતી કે મારે ત્યાં જવું છે કે નહીં. બસ સચિન જાય છે ને એટલે મારે પણ જવાનું.

મને રિયલાઈઝ થયું કે આપણી મમ્મીની જનરેશન તો આખી આ જ રીતે જીવે છે. એમના ના તો કોઈ સપના છે ના કોઈ મોટા ગોલ્સ. અરે એમાંથી ઘણી સ્ત્રીઓ તો એમને શું ભાવે છે એ પણ થોડા સમય પછી ભૂલી જાય છે. પતિ, સંતાનો અને પરિવાર માટે એ એની ઈચ્છાઓ કે એમના શોખ દબાવીને જીવ્યે રાખે. ઘણી સ્ત્રીઓ તો એમના પર થતા જુલમ પણ સહન કરી લે. કોઈ કદાચ એને સમજાવે કે આવું તો સહન ન જ કરી લેવાય. તો એક જ સવાલ એમને મુંઝવતો હોય છે કે હવે તો જવું તોય જવું ક્યાં?

મારા માટે પણ હવે લગભગ એવી સ્થિતિ થઈ ગઈ હતી. શરૂઆતમાં થોડા દિવસ તો હું ખૂબ ડિપ્રેશનમાં રહી. મને મરી જવાના વિચારો આવતા હતા. મારે એને દેખાડી દેવું હતું. મારે બતાવવું કે હતું કે જો... તારા માટે હું જીવ પણ આપી શકું છું. જો તે મારી કેવી હાલત કરી નાખી હતી એ.

પણ સાચું કહું તો એટલી હિંમત ન ચાલી મારી. મને લાગ્યું કે સ્યુસાઇડ કરી પણ લઈશ તો પછી એનાથી એને જરાય ફરક પડ્યો કે નહીં એ જોવા કોણ રહેશે? અને એ હવે આ સંબંધમાં ખુશ જ ન્હોતો તો પછી એવો ફરક પાડીને પણ મને શું મળવાનું હતું?

હવે હું શું કરીશ? મમ્મી પપ્પાએ શોધી આપેલા કોઈ અમિર છોકરા સાથે મેરેજ કરી લઉ? કે પછી એકલી અબ્રોડ સેટલ થઈ જાઉં? કે અહીં જ ક્યાંક જોબ લઈને ધીમે ધીમે પ્રેક્ટિસ સ્ટાર્ટ કરું? આ સવાલો મને ખુબ સતાવી રહ્યા હતા. અગાઉ એ કદી વિચારવાની જરૂર જ ન્હોતી પડી. અને ઈન્ડિયામાં રહીને સારું કમાઇ શકાય એવી ઓપોર્ચ્યુનિટીઝ મેં જતી પણ કરી હતી. મેં અબ્રોડ જેની ડિમાન્ડ હોય એવું સ્ટડી, કોર્સ બધું કર્યું પણ હવે મને સમજાયું કે મારે ત્યાં જવું જ નથી. આઈ ફિલ લાઈક હોમ હિયર.

બસ પછી તો મેં મારા મનની અને મારી મમ્મીની જ સાંભળી. મારે કૈંક એવું કરવું હતું કે જે મને ગમતું હોય. જે કરીને મને સંતોષ થાય અને પૃથ્વી પર મારુ એક્સઝીસ્ટન્સ પુરવાર થાય. મને નાનપણથી સ્વીટ્સ અને પેસ્ટ્રીઝ બહુ ભાવતી. અમારા ઘર નજીક એકેય બેકરી ન્હોતી એટલે કોઈવાર રવિવારે પપ્પા સિટીમાં ફરવા લઇ જાય તો અમે પેસ્ટ્રીઝ ખાઈને આવતા. મને એમ હતું કે અહીં સારી કેકશોપ હોય તો કેટલું સારું. પછી થોડી મોટી થઈ એટલે મેં જ એ બધું બનાવતા શીખી લીધેલું. બધાને મેં બનાવેલી કેક એટલી ભાવતી કે મામાએ તો ઓફર કરેલી કે હું ઇન્વેસ્ટ કરું જો તું શોપ ખોલવા રેડી હોય તો. મને એ ઓફર યાદ આવી અને પછી પ્લાન થયું મારુ પહેલું સ્ટાર્ટ અપ, "બેકર્સ કેફે".

હા, હું અને ઉન્નતી એના જ કેફેમાં બેઠા હતા. હું એને એક મોટિવેશનલ ટોક માટે ઇન્વાઈટ કરવા આવેલો. અને મારે એના વિશે વધારે ડિટેલ્સ કલેક્ટ કરીને ઓર્ગેનાઇઝર્સને આપવાની હતી. એ મને કોઈ જુના દોસ્તની જેમ પોતાની સ્ટોરી કહી રહી હતી. કે કઈ રીતે એણે આટલું મોટું અને સરસ કેફે ઉભું કર્યું.

ઉન્નતીએ ફરી શરૂ કર્યું, હવે બહુ સારું લાગે છે. સુકુન ફિલ થાય છે. બીઝી રહું છું તો પણ મનથી ફ્રી રહુ છું. કોઈપણ પ્રકારની ડીપેન્ડન્સી નથી. મને ગમે છે આ કામ. હવે જિંદગીમાં કૈંક અચિવ કર્યું હોય એવું લાગે છે. મારુ એક ક્રિએશન દુનિયાને જોરશોરથી કહે છે કે 'હું સિટીનું બેસ્ટ કેફે' છું.

અને હું! હું માત્ર એક કેફે કે કેકશોપની જ ઓનર નથી. હવે હું મારી જિંદગીની પણ ઓનર છું!

(Disclaimer : આ આર્ટિકલમાં લખાયેલા અને રજૂ કરાયેલા વિચારો અને મંતવ્યો લેખકના પોતાના અંગત છે. VTVGujarati.com આ વિચારો સાથે સહમત કે પ્રોત્સાહન આપતું નથી. માત્ર લેખક અને વાચકોના વિચારો રજૂ કરવાનું પ્લેટફોર્મ પૂરું પાડે છે.)