ગર્વ / આ કર્મવીરોને દિલથી સલામ: એક ગર્ભવતી હોવા છતાં ફરજ પર, તો અન્ય 22 દિવસથી દીકરાને સ્પર્શ નથી કરી શકી

• મમ્મી સોરી ચોકલેટ નહીં ખાઉ મને તેડી લેને કહીને 2 વર્ષનો દિકરો રડે છે, માતા મજબૂર છે
• 9 મહિનાની પ્રેગ્નેન્સીની વચ્ચે ફરજ પર અટલ છે આ દિકરી
• દિકરાને રડતો જોઈ માતાનું કાળજુ કપાય છે
•  

પ્રેગ્નેન્સીનો નવમો મહિનો જઈ રહ્યો છે મહિલા તમારી સેવામાં હાજર છે

અમદાવાદમાં મહિલા હેલ્પલાઈન 181માં કાઉન્સેલર તરીકે ફરજ બજાવતા 27 વર્ષીય કાઉન્સિલર સોનલ મયાત્રા હાલ ગર્ભવતી છે. તેમના 8 મહિના પુરા થયા અને 2 દિવસ પહેલા તેમનો 9મો મહિનો બેઠો છે. ત્યારે આ પરિસ્થિતિમાં પણ તેઓ કોરોનાના કહેર વચ્ચે ફરજ બજાવી રહ્યા છે. તેમના પતિ જિગ્નેશ મયાત્રા અને પરિવારજનોએ પણ તેમને ખૂબ સપોર્ટ આપ્યો છે. 

સોનલ બહેન જણાવે છે કે ‘ક્યારેક મારી નાઈટ ડ્યૂટી પણ હોય છે ક્યારે દિવસે પણ જવાનું થાય.  મારા સ્ટાફના લોકો અને મારા મેડમ ફાલ્ગુનીબહેનનો ઘણો સપોર્ટ છે.  ઘણીવાર તેઓ પુછે પણ ખરા કે તારે ઘરે રહેવું હોય તો જઈ શકે છે, પણ જ્યારે દેશ સંકટમાંથી પસાર થઈ રહ્યો હોય અને મને તક મળી હોય દેશ માટે કંઈક કરવાની તો મારી ફરજમાં આવે કે હું તે નિભાવું. દેશ સૌથી પહેલા. મારા પતિ જિગ્નેશે મને બહું સપોર્ટ કર્યો છે. પરિવારજનો અને જિગ્નેશ બન્ને કહે ધ્યાન રાખજે. એમ કહેતા એમના ચહેરા પણ ચિંતા દેખાય પણ ખરી. જોકે હું તેમને થોડા હળવા કરીને ઓફિસ જવા નીકળુ.  હું લોકોના કાઉન્સિલિંગ માટે જઉ તો એટલું જ કહું છું કે હું મારો, મારા બાળકનો જીવ જોખમમાં મુકીને તમને સમજાવવા આવી છું તો તમે ખાલી સોશિયલ ડિસ્ટન્સિંગ રાખશો અને ઘરમાં રહેશો તોય હું માનીશ કે તમે મારી મહેનતની કદર કરી છે. બને તો સમસ્યાનું સમાધાન કરતા શીખો. એમ તેમને સમજાવતી હોવ છું. અત્યારે બને તેટલા કેસમાં અમે ફોનથી કાઉન્સેલિંગ કરવાનુ પ્રિફર કરીએ છીએ. બહું જ અગત્યનો અને ગંભીર કેસ આવે તો જઈ છીએ. ત્યા પણ કોરોનાની અવેરનેશ અચૂક ફેલાવીએ છીએ.’

22 દિવસથી 2 વર્ષનો દિકરો અને માતા એકબીજાના સ્પર્શ માટે વલખા મારી રહ્યા છે

બીજી કહાની પાટણમાં ‘મહિલા હેલ્પલાઈન 181 અભયમ્’માં કાઉન્સિલર તરીકે ફરજ બજાવતા 28 વર્ષીય આરતી મેહુલકુમાર ઠાકોરની છે. તેમનો દિકરો 2 વર્ષનો છે. તેમની નોકરી પણ 24/7ની જ છે.  તેઓ ક્યારેક રાતે તો ક્યારેક દિવસે ફરજ બજાવે છે. કોરોના આવ્યાની વાત સાંભળી ત્યારથી આરતીબહેન 2 વર્ષની દિકર અથર્વને પોતાનાથી દુર રાખે છે. તેઓ દિવસે ફરજ પર હોય તો પડોશી પાસે મુકી આવે છે. રાત્રે અથર્વ તેના પિતા સાથે રહે છે. 

આ અંગે વાત કરતા આરતીબેન જણાવે છે કે, ‘પાટણમાં પણ કેસ વધી રહ્યાં છે એ સાથે મારી ચિંતા પણ વધી રહી છે. મારો દિકરો 2 વર્ષનો છે હું ઘરે આવું તો એ દોડીને મને ભેટવા આવે છે પણ હુ તેનાથી દુર જતી રહું છું. મારુ આવું વર્તન જોઈને એ રડ્યા કરે. અને બોલ્યા કરે મમ્મી સોરી હું ચોકલેટ નહીં ખાવ મને તેડી લેને.  મારું પણ કાળજુ કપાય છે. હું અને એ બન્ને રડતા હોઈએ પણ અડી ના શકીએ. એના પપ્પા એને ફોસલાવ્યા કરે પણ આ તો બાળક છે. ઘડીકમાં ભૂલી જાય. દિકરાને કહ્યું કોરોના આવ્યોને એટલે ફ્લાઈંગ કિસની જેમ ફ્લાઈંગ હગ કરશે મમા. બસ આ રીતે રોજ હાથ લાંબા કરી હવામાં ગળે ગળવાળુ છું એને.  શું કરું એની સુરક્ષા માટે મારે આ કરવું જ પડે એમ છે. અત્યારે દેશની કપરી પરિસ્થિતિમાં મારે ફરજ નિભાવવી જ રહી. આજે ખરી જરુર છે દેશને.  દેશની સ્થિતિ યાદ આવે તો બધા દુખ અને દિકરાની પીડા થોડીક વાર માટે ભૂલાય જાય છે. ’

વધુમાં આરતીબહેન કહે છે કે, ‘લોકડાઉનના કારણે મારા પરિવારજનો આવી શકતા નથી અને હું પિયર જઈ શકતી નથી. નહીંતર દિકરાને ત્યાં મુકી આવતી તો એનું મન લાગતુ. મારા પિયર અથર્વ હોત તો મને યાદ ન કરતો એ. અત્યારે તો એ  આખો દિવસ મારી રાહ જુવે અને પછી રડીને સૂઈ જાય. પહેલા રોજ હું એને જમાડતી આજે પણ જીદ કરે પણ હવે શું કરી શકીએ.  ’

સ્ટોરી : ધર્મિષ્ઠા પટેલ, અમદાવાદ