ભારતમાં ઇલેક્ટ્રિક 2 વ્હીલર વાહનો 2030 સુધીમાં 25-35% અને ઇલેક્ટ્રિક 3 વ્હીલર 65-75% જેટલી હોવાની સંભાવના છે.
ઉલ્લેખનીય છે કે 2 વ્હીલર અને 3 વ્હીલરમાં ઇલેક્ટ્રોનિક વાહનોની રનિંગ કોસ્ટ એટલે કે ખર્ચ પેટ્રોલ એન્જીન કરતા 10માં ભાગનો થઇ જાય છે.
આ માટે મેન્યુફેક્ચરર્સ, રાજ્ય સરકારો અને કેન્દ્ર સરકારે ભેગા થઇને દેશની ઇલેક્ટ્રિક વાહનોનું ચલણ વધારવા માટે ઇન્ટીગ્રેટેડ પોલિસી બનાવવાની જરૂર છે. અત્યારે દેશના મર્યાદિત રાજ્યોમાં જ ઇલેક્ટ્રિકવાહનો માટેની ગાઈડલાઇન્સ અને નિયમો અસ્તિત્વ ધરાવે છે.
આ ઉપરાંત પેસેન્જર વાહનોની વાત કરીએ તો 2030 સુધીમાં ખાનગી ઉપયોગ માટેના વાહનોમાં 10-15% અને કોમર્શયલ વાહનોમાં 20-30% જેટલા વાહનો ઇલેક્ટ્રિક વાહનો હોવાની સંભાવના છે.
નોંધનીય છે કે ભારતમાં આ માટેની જરૂરિયાતો જેમ કે ચાર્જિંગ ઇન્ફ્રાસ્ટ્રક્ચર, ફાઇનાન્સ સિસ્ટમ, બેટરીના ભાવો, ગ્રાહકોમાં જાગૃતિ વગેરેમાં સકારાત્મક ફેરફાર આવી રહ્યો છે. જો કે આ સાથે આખા દેશમાં એક મોટી સંખ્યામાં ચાર્જિંગ સ્ટેશનનું નેટવર્કમાં બનાવવાની જરુર પડશે.
આ ઉપરાંત આ પ્રોજેક્ટને મેક ઈન ઇન્ડિયા સાથે મેળવીને આ વાહનના નિર્માણ માટેના તમામ ભાગ દેશમાં જ બનાવી શકાય છે. આમ કરવાથી આત્મ નિર્ભર ભારત અને નોકરી નિર્માણ જેવા બંને ક્ષેત્રોમાં ફાયદો થશે.