નવી દિલ્હી: દેશના કેટલાક ભાગમાં પત્નીઓ પણ ભાડેથી મળી રહી છે. માસિક આધારથી લઇને વર્ષના હિસાબથી ગરીબ ઘરોની છોકરીઓ અને મહિલાઓના લગ્ન એ અમીર લોકો સાથે કરવામાં આવે છે જે લોકો પોતાના માટે પત્ની લાવી શકતાં નથી. આ કુપ્રથા વાતો ઘણા વર્ષોથી આપણી સંસ્કૃતિમાં છે અને ચોંકાવનારી વાત એ છે કે એના વિરુદ્ધ કોઇ કાર્યવાહી કરવામાં આવી નથી.
ખરાબ લિંગ ગુણોત્તરને કારણે આ કુપ્રથાને પ્રોત્સાહન મળી રહ્યું છે. મધ્યપ્રદેશ રાજ્યમાં સેક્સ રેશિયો ઝડપથી વધી રહ્યો છે અને શિવપુરી વિસ્તારમાં એનો પ્રભાવ જોઇ શકાય છે. અહીંયા એને દધીચ પ્રથાના નામથી જાણવામાં આવે છે. માત્ર 10 રૂપિયાથી લઇને 100 રૂપિયા સુધીની ડીલ પર સહી બાદ મહિલાનો પતિ બદલાઇ જાય છે. સોદો ખતમ થઇ ગયા બાદ મહિલાને બીજા વ્યક્તિને વેચી દેવામાં આવે છે.
આ કુપ્રથાને વધારવા માટે મહિલાઓ સમાન રૂપથી જવાબદાર છે. આ પ્રકારની ઘટનાઓ ઘણી વખત પોલીસ સામે આવી છે પરંતુ જ્યાં સુધી મહિલાઓ આ અન્યાયો માટે વાત કરવા ઇચ્છતી નથી અને સામે આવવા ઇચ્છતી નથી તો કોઇ કાર્યવાહી કેવી રીતે કરી શકે. આ બાબત માત્ર એમપી સુધી સીમિત નથી પરંતુ બીજા અન્ય રાજ્યો પણ સામેલ છે.
વર્ષ 2006માં ભરૂચમાં નેત્રગંજ તાલુકામાં એક કેસ દાખલ કરવામાં આવ્યો છે. અતા પ્રજાપતિ નામનો એક વ્યક્તિ પોતાની પત્ની લક્ષ્મીને મહેસાણામાં એક પટેલની સાથે રહેવા માટે મોકલી દીધી હતી જેના માટે એને 8000 રૂપિયા મહિનાના ભાડાના મળી રહ્યા હતા.
મહેસાણા પાટણ રાજકોટ અને ગાંધીનગર જેવા જિલ્લામાં મહિલાઓની કમીએ એજન્ટો અને ગરીબ પરીવારોને પૈસા કમાવવાનો રસ્તો આપ્યો છે. પટેલ પાસેથી દલાલ 65 70 હજાર રૂપિયા લે છે અને ગરીબ આદિવાસી પરિવારોએ એમની પુત્રીઓ માટે 15 થી 20 હજાર રૂપિયા આપે છે.
આદિવાસી યુવા મહિલાઓને 500 રૂપિયાથી લઇને 60 000 રૂપિયા સુધીમાં ભાડે આપવામાં આવે છે અને એ વાત એની પર નિર્ભર કરે છે કે યુવા મહિલાઓનો પરિનાર કેટલો ગરીબ છે અને એમને પૈસાની કેટલી જરૂર છે. તો બીજી બાજુ એક દલાલે કહ્યું કે 1.5 લાખ રૂપિયાથી લઇને 2 લાખ પ્રતિ મહિનો કમાય છે.