અમદાવાદમાં મોડી રાતે બહાર ફરવું એટલે મને મારા કોલેજના દિવસો તાઝા થાય. ગત મોડી રાતે એક બ્રાન્ડેડ આઇસ્ક્રીમ પાર્લરમાં પરિવાર સાથે Sizzling brownie નો આસ્વાદ માણતા હતા ત્યાં એક દ્રશ્ય જોયુ. એક શ્રીમંત પરિવારના એક બહેને એક જરૂરીયાતમંદ છોકરાને આઇસક્રિમ પાર્લર બહાર ઉભેલો જોયો. એ છોકરાની ઈચ્છા કાઇક મનગમતી ગુલ્ફી કે આઇસક્રિમ ખાવાની હતી પણ પૈસાના અભાવેખાઇ નહોતો શકતો. એ છોકરો બધાની સામે જોઇ રહ્યો હતો. અંતે તે બહેન ઉભા થયા અને તે છોકરાને બહારથી પાર્લરમાં લઇ આવ્યા અને તેને જે ગુલ્ફી ખાવાની ઇચ્છા હતી તે અપાવી. અંતે છોકરાના ચહેરા પર એક સ્મિત હતુ સંતોષનું. પોતાની ઇચ્છા કોઇએ પુરી કરી તેના આનંદનું.
મિત્રો આ વાત મારે એટલે રજુ કરવી છે કે આજે આપણી આસપાસ એવા કેટલાય છોકરા છે જેને 2 ટંકનો રોટલો પણ નથી મળતું ત્યારે આપણે એને દત્તક ના લઇ શકીએ તો કાંઇ નહીં પરંતુ શક્ય હોય તો તેની ભુખને સંતોષવી એ આપણી નૈતિક ફરજ છે. ચાર રસ્તે સિગ્નલમાં ગાડી ઉભી રહે અને કોઇ બાળક કાઇંક વસ્તુ વેંચવા આવે તો ગાડીના કાચને બંધ કરવાને બદલે તે છોકરા પાસેથી ભલે તમારી જરૂરીયાત ના હોય તેમ છતાં તે ખરીદી લેજો..એ છોકરો કે છોકરી બહુ ખુશ થશે.
કવન આચાર્ય VTV News Websiteનાં કોપી એડિટર પણ છે. ( નોંધ: ઉપરોક્ત વિચારો લેખકના વ્યક્તિગત અભિપ્રાય છે.)